Анархија како систем

Тоа со анархо - колективите е јака идеја, ама како и секоја друга брилијантна идеја после некое време ќе биде злоупотребена. Ако не од креаторите и основоположниците, тогаш сигурно од наредните генерации... Не размислуваат сите како нас и тоа е еден од базичните проблеми за оддржување на Анархијата. Видете само Социјализмот до каде стигна, а со каква замисла тргна... Сè што тргнало со добра замисла на крај завршува многу погрешно... На пример религијата. Колкава е разликата од тоа како е започната идеологијата до тоа денес што се прави во име на религијата... А да не го спомнувам средниот век. Мислам дека за да се стигне до Анархистички Систем, потребно е развивање на човековата свест, односно потребен е некој човек што ќе им покаже на луѓето дека Анархијата е она што е навистина потребно за Општеството и дека само на тој начин ќе се изедначат правата на сите луѓе.
А инаку:

па зошто јас работам кога некој може ич да не работи и да има исто колку и јас

Мислам дека тоа е основниот проблем на распаѓањето на Социјализмот и не достигнувањето на Комунизмот...

Не се согласувам дека социјализмот пропадна поради слаба свест туку поради тоа што беше погрешен уште од самиот почеток-централно планирање, партијска диктатура, забрана на дејство на организации со поинакво мислење, жолти синдикати, бирократизација, армија...држава. Тоа за мене било капитализам со големо учество на раководечкиот апарат т.е. бирократијата.
Инаку за да се одржи анархизмот најважно е оние што навистина се придржуваат до него и веруваат, упорно и храбро да го чуваат од дегенерација, како и да не им поставуваат пречки и да ги оневозможуваат оние попрогресивните од нив туку напротив, во нив да видат сојузници.

Да, претпоставувам дека си во право за тоа во врска со Социјализмот, ама свеста е повеќе од сè друго потребна. Прво заради тоа што мал е бројот на вистинските анархисти и оние кои сакаат еднаквост за сите. Најголем дел од светот е задоволен ако е задоволен нивниот газ, ама тоа не значи дека треба да се откажаме... Баш напротив, тоа ја прави бунтовноста поголема и позначајна... Тоа е тоа... Еднаквост за сите!

Мислам дека за да се добие комунистичко (по дефиниција) или анархизам, треба да да се почни од комунизмот (што е во употреба или бил, или како што spaceman го нарече државен капитализам (убо кажано)) до каде што ке се стигни по пат на револуција, а од таму до анархизмот ке се стигни по пат на еволуција а не на револуција

Би требало повеќе да се залагаме за формирање на организација која би се залагала за револуција , односно за победа над капитализмот наместо за анархистчки колективи. За обединување кон заедничката цел, (според мене) би било подобро да се живее во комунзимот од минатиот век одколку во сегашното опшество.

И што ќе се деси ако тргнеш од „Комунизмот“? Зарем не ли е јасно веќе дека е грешен тој пат? Имаме докази, имаме сè... Сите тие „комунистички“ општества завршиле и се одвивале многу лошо: со намален прогрес, немање право на глас и најчесто крв до колена... Зарем мислиш дека некој на Балканот ќе сака повторно да влезе во социјалистичка држава како Југославија после гомната што се случиле во војната? Не може да се води систем во кој се преправаш дека сите се еднакви и сè е розево, кога внатре меѓу луѓето се разгорува национал - шовинизам, тргнувајќи од Србите па сè до нашето ВМРО денеска... Просто кажано, „Животинска фарма“ делото: Сите животни се еднакви, ама свињите се поеднакви од другите. Исто ко со Тито и Сталин, сите сме еднакви ама они и нивната партија се поеднакви од другите. Нели, бољи е да живееш во монархија од колку во лажна демократија. Сега Тито бил некоја поблага верзија на Сталин... Сепак не бил толкав диктатор, ама тоа е друга тема на разговор.

П.С. За дека е бољи да се живее во „Комунизам“ од колку сега - грешиш. Пошто во „комунизмот“ не би смеел да размислуваш вака како што размислуваш сега. Најдобар доказ - „Vivir La Utopia“, не знам дали беше кога го гледавме.

И тогаш дојдоа комунистите и го уништија најкомунистичкиот комунизам

- Кога доаѓаат и ги убиваат анархистите од Арагон.

И ти сакаш да ми кажиш дека сега се живеј подобро од колку во Југославија, со стапка на невработеност од 40 %, со просечна плата од под 200 евра, се и водата ке ни ја поскапат за 120% (упте малце за поекономично ке пиеме кока кола ), и скоро сите фабрики ги затворија а прат споменици и музеј, целата гордост му се базира на некоја случка шо се случила пред 2000 год, од многу историја ке ја изгубиме географијата, се расправаат за нешто банално околу пушењето а не гледата на шо ни личи државата, а случајно ако отворат некоја фабрика то ке биди за да го заебат народо, и министрите ни се еднио продавал јадици а другио точаци, председатело незнај две сложени реченици да сврзи (уште тро и за то Бранко ке ги накриват), а прат мостој на вардар за да има народо поќе избор од кој да се фрли, и ти ми велиш дека сега е подобро, а сега како сите да се еднакви ама тие шо имат членска од вмро се малце, малце поќе, добро многу поќе еднакви така, и некој необразовани да го заземат местото на некој далеку подобар од него, бидејќи чичко му е нешто во вмро, и да снимаме реклами за македонија од незнам колку илјади евра а се гледа на нив рефлекторо со оправдание дека намерно било, и да прајме јарболи со знамиња во секој град, па мислам нема смисла да се дискутира на оваа тема

Хаха! Комплетно се согласувам со тебе во ова и максимален противник сум на Нео - нацистичкава политика на ВМРО и особено сум против Скопје 2014 проектот, со одредени исклучоци, како Филхармонијата да речеме и не знам од каде испадна дека пропагирам Капитализам, ама нема везе ... Но, Југославија од 1960 година па се до распадот ја губи продуктивноста поради неедуцираноста на народот, лошата поставеност на системот и злоупотреба на истиот... Сакам само да кажам дека „социјализмот“ од минатиот век е голема лага и срамење на зборот социјализам. Види до каде стигнавме... Некои СДСМ да се нарекуваат социјал - демократи... Само ствараат лош углед за добра идеологија.

Гледај, до пред неколку века (дури и до педесетите години од минатиот век во САД) имало робовладетелско опшество, сега се чудиме како можело то да опстојува, така ке биди и по неколку века кога ке има за систем анархија или комунизам, одговорот е психата на човекот еволуира заедно со индустријата, можеби ке има роботи кои ке вршат сите човекови работи па човекот ке можи по цел ден да ужива , но да се вратам на темата мислам дека нема интелектуалец кој би рекол дека во Југославија немало добра живот, се што гледаме околу нас е наследство од Југославија, во овие 20 години од самостојна Македонија многу малце е изградено (мислам шо има вредност иначе за глупости први сме), порано барем имало индустрија сега ниту имаме индустрија, колку од оваа едуцираност од оваа сега е реална, мислам ако имаш пари можиш да свртиш до фон ке си платиш и пап на рака дипломчето, сеа после со таква едукација каква продуктивност очекуваш, не велам дека нема интелектулци во македонија туку дека ти што се тешко дека ке се запослат оти не се во вмро, оваа држава неможи уште многу да опстои пари се трожат ама не се заработват, се се работи од странски фирми, уште малце ке има две класи вработени и невработени, тие шо имат леб за јадење и тие шо немат, многу од потенцијалната младина се губи бидејчи нема пари за едукацаија, гледаме сега ни стипендите не ги дават, сепак јас се држам до моето мислење за формирање на револуциска организација која ке се залага за суривање на сегашниот систем

Вака... Зборам за продуктивноста пред распадот на Југославија, и причината за распадот. Јас сум премлад за да сведочам дека било така, ама сум читал и сум разговарал и се надевам дека информациите кои ги имам се вистински... Нема везе тоа, поентата ми е дека, да, во право си, многу работи кои ги имаме сега се формирани во Југославија меѓу другото ради самото тоа дека нашата држава всушност се формирала тогаш (Нели јасна е разликата меѓу Античка Македонија и Република Македонија... Барем на форумов кај што нема испрани ВМРОвци) и навистина во одредени периоди многу се допринесувало за развојот на сè, без разлика дали е наука, култура, уметност, или слично, но како што напоменав, поставеноста на работите, неедуцираноста и злоупотребата на системот допринесе до појава на национал - шовинизам, намалување на прогресот, губење на братството и соработката, а бидејќи тоа претставува темел на било какво социјалистичко општество, системот не успева, војна почиња, масакри, убиства, сексуални злоупотребувања, и конечно распаѓање на Југославија. И тоа ние ја земаме за пример Југолсавија... Што се случува со Русија? Сталин... Комунизам??? Не знам... Не баш... Во секој случај сметам дека доколку би бил подобар „социјализмот“ од минатиот век, тогаш не би се урнал и уште би постоел. Идејата за авторитативен комунизам е можеби подобра од Капитализмот, ама поради самото тоа што сите сме еднакви ама јас сум поеднаков од сите вас во реализација не може да успее на спроти анархизмот во кој навистина нема да има човек кој е „почовек“ од некој друг...

И јас сум премногу млад за да сведочам за тоа, ама мислам дека причината која доведе за распад е тоа што не се појави некој доволно способен да го замени Тито, истото мислам дека ќе се случи и после смрта на Кастро, американците пак ке се вратат, мислам дека сеушто е рано за без авторитетно опшество, ама со времето ке дојдиме до тоа, како што дојдовме барам до толку "демокртија", но не може да се оспорува дека во југославија имало добра живот, можеби пропаднала бидејќи преголемата централизираност во Србија, можеби со текот на времето пак би заостанала зад соседите, но за тоа време, била далеку понапредна и побогата од Грција и Бугарија (на кој се повеќе не можиме ни грбот да му го видими ни со телескоп) а да не зборуваме за Албанија, и сме имале исклучителна среќа што Тито не попуштил пред Сталин, бидејќи во источните "комунстички" земји ситуацијата била навистина страшна, можеби ако дошол Ленин или Троцки наместо Сталин ситуацијата би била поинаква, но сепак била подобра одколку пред доаѓањето на комустите барем во првите години.

Добро, како и да е, морам да те напуштам сега, ќе го доправиме муабетов утре/после. Поздрав! Хаха

Кога веќе зборувате за распадот на Југославија, топло ви ја препорачувам оваа анархистичка анализа за тоа прашање:

https://anarhija.macedonianforum.net/html-h20.htm

Инаку не ми е баш јасно кога некој вели дека луѓето не се зрели да живеат без луѓе поставени над нив, а тие луѓе над нив кои се продукти на истото незрело општество да бидат зрели да раководат со своите потчинети иако се незрели да раководат со самите себе си.

Мислам дека го имам читнато ова, или целото или само дискусијата меѓѕ Младиќ и тој другиот, али у секој случај е многу јако претставено таму како стоеле работите во Југославија... Страва :/

Anarchist напиша:Dobredojde spaceman


Procitaj ja
The Conquest of Bread od Kropotkin,
What is Communist Anarchism od Berkman.

Za moralnosta, vidi isto taka i AarchistMorality od Kropotkin.

Nakratko, ekonomskiot model e slicen kako onoj na Marks, osven mozebi razlikata e vo opstestvenite hierarhii, koi vo anarhokomunistickoto opstestvo nema da postojat.

A za knigata kje ja procitam, ne znam koga, no kje ja procitam

isto i jas ja preporacuvam What is The Communist Anarchism..the ABC of anarchism

Се имам расправано со другари кои се нарекуваат анархисти. Се имам расправано од едноставна причина-јас сум се сметал за анархист по политичко-општествените прашање, но сум бил целосно различен од моите другари. И од таму доаѓале и караниците. Во Македонија владее мнение (всушност и на самиов форум-кој и како таков сепак е активизам на алтернативни идеи и е за пофалба) дека Анархизмот е комунизам без власт. Многу малку има развиено свест и воопшто се има пишувано за (според мене) единствената форма на анархизам-индивидуалистичката.
Нов сум на форумов, но не и во анархизмот (индивидуалистички). Сретнав голем број прашање на кои би било интересно да одговорам, но немам време сега. Имам и некои преведени, да речеме анархо-пацифистички памфлети. Ќе ги постирам ако некој би ми објаснил како-не би ги ставил само како коментар.
п.с. Се спомнуваат многу анархистички проекти во минатото, односно како анархизмот функционирал во пракса. Се кажуваат примери само на насилни револуции во кои победниците за кратко време си играле "social engineering" (насилен!). Најчесто, се кажуваат овие примери бидејќи како што и споменав, многумина бараат анархистички пракси олицетворени во анархо-комунизам (па, не е ни чудно зошто функционирал хаос и насилие). Треба да се погледнат и други примери од полу-анархизмот: еден од нив е Средновековен Исланд, Див/Стар Запад во денешен САД, Пенсилванија во времето на Вилијам Пен, итн.
п.п.с. Јас лично верувам во анархо-индивидуализам, денес и познат како анархо-капитализам. Мислам дека многумина имаат погрешно сфаќање и за комунизмот и за капитализмот, па затоа и се пронаоѓаат како противници на капитализмот(слободниот-пазар) односно денешниот Меркантализам (што е суштински различно од капитализмот). Важно е што сите веруваме во алтернативни идеи и би сакале да дознаеме повеќе за нив. Некој ќе биде анархист чист, некој анархист со некој додавка, но важно е да се остане отворен и да се дебатира на овие прашања без навреди (колку што е возможно ова...знам дека некогаш е премногу тешко да се воздржиш да плеснеш нешто во фаца бидејќи се чувствуваш навреден од некој кој мрчи за твојата идеологија).

До Spaceman:

Анархијата како систем е далеку од анархо-комунизам. Во својата суштина анархискитчки систем би бил секој систем каде што нема агресивно наметната власт против волјата на било која индивидуа. Нема хиерархија, но само во смисла на вештачка (насилна) хиерархија. Било кое општество без власт (држава) за мене ќе ги исполни условите за анархистичко општество. Е како ќе се стигне до таму и како ќе се одржи тоа општество е прашање на стратегија и политичка филозофија-затоа имаме безброј поделби, како анархо-синдикализам, комунизам, капитализам-но во суштина се се дели на анархо-капитализам и анархо-комунизам а се друго се комбинации од овие два системи.
Проблемот со многумина анархисти во Македонија (ова го имам напишано на многу други места) е што го мешаат анархизмот со комунизмот без држава. Но, тоа бидејќи најчесто првичната индоктринација им била марксизам. Анархизмот постои како одлично разработена варијанта и тоа посебно анархо-капитализмот. Има и пристојни примери каде што функционирал овој систем во мирни услови без насилство (Средновековен Исланд, Пенсилванија и уште некои) и има многумина одлични интелектуалци кои го имаат разработено анархо-капитализмо (анархо-индивидуализмот) многу подобро од Маркс или Енгелс. Примери: Густав Молинари, Лисандер Спунер, Бенџамин Такер, Ханс Херман Хоуп, Муреј Ротбард и многумина други.
п.с. Анархизмот е доста сложена филозофско-политичка теорија која бара посуштинска обработка, така да...да читама посериозно ако се нарекуваме анархисти! А главната одлика е дали си анархист или не-и тоа треба да биде прво-потоа дали си комунист или капиталист е второ прашање.

Rothbard напиша:До Spaceman:

Анархијата како систем е далеку од анархо-комунизам. Во својата суштина анархискитчки систем би бил секој систем каде што нема агресивно наметната власт против волјата на било која индивидуа. Нема хиерархија, но само во смисла на вештачка (насилна) хиерархија. Било кое општество без власт (држава) за мене ќе ги исполни условите за анархистичко општество. Е како ќе се стигне до таму и како ќе се одржи тоа општество е прашање на стратегија и политичка филозофија-затоа имаме безброј поделби, како анархо-синдикализам, комунизам, капитализам-но во суштина се се дели на анархо-капитализам и анархо-комунизам а се друго се комбинации од овие два системи.
Проблемот со многумина анархисти во Македонија (ова го имам напишано на многу други места) е што го мешаат анархизмот со комунизмот без држава. Но, тоа бидејќи најчесто првичната индоктринација им била марксизам. Анархизмот постои како одлично разработена варијанта и тоа посебно анархо-капитализмот. Има и пристојни примери каде што функционирал овој систем во мирни услови без насилство (Средновековен Исланд, Пенсилванија и уште некои) и има многумина одлични интелектуалци кои го имаат разработено анархо-капитализмо (анархо-индивидуализмот) многу подобро од Маркс или Енгелс. Примери: Густав Молинари, Лисандер Спунер, Бенџамин Такер, Ханс Херман Хоуп, Муреј Ротбард и многумина други.
п.с. Анархизмот е доста сложена филозофско-политичка теорија која бара посуштинска обработка, така да...да читама посериозно ако се нарекуваме анархисти! А главната одлика е дали си анархист или не-и тоа треба да биде прво-потоа дали си комунист или капиталист е второ прашање.

Не ти треба премногу читање.
Или си за системот или си против.
Ако системот е јасно дефиниран,познат и репресивен,а некој е дел од него во било која област од своето живеење, декларацијата „анархист“,“анархо-ова или она“ не прави никаква разлика.

Секако честа е делузијата “рушење на системот“ одвнатре иако таков пример историјата не ни дава.
Но фантазијата и wishful thinking даваат таква можност, како што има „иноватори“ кои пронаоѓаат перпетуум мобиле.

Но сепак на луѓето не треба да им се одземат оние убави мигови во кои се дискутира за разликите и сличностите меѓу анархо-капитализмот и анархо-комунизмот, Ротбард и Кропоткин, се разгледува ситуацијата на обесправените сексуални малцинства во Естонија или раширеноста на веганството во Парагвај.

Пример - Декларативен анархист.Но плаќа даноци.Дел од тие даноци меѓу другото оди за војската која е присутна во Афганистан каде со средствата платени меѓу другите и од декларативни анархисти војува со цел да опстане окупацијата таму.Бидејќи тоа значи и борбено дејство а тоа повлекува и убивање - дел од парите со кои е платено оружјето кое таму убива е од декларативниот анархист.
А оданочувањето кое е главен извор на финансирање на системот и државата (кои му се декларативни непријатели на декларативниот анархист) се применува без отпор.
Како нешто најнормално.
Ниту пак има некаков отпор кон тоа.
Значи декларативниот анархист во праксата е дел од државната структура која со својата работа ја поддржува.За неупатените да појаснам дека 50% од све она што го заработува човек оди на даноци,кумулативно гледано.
Или поинаку кажано,декларацијата е теорија, пола работен век посветен на системот и државата кои сите сме согласни дека се авторитарни,нечовечки,репресивни и деструктивни - е пракса...тажна но сосема реална.

Не знам дали ефтиното лицемерие е дел од анархизмот.

Анархо-хипокритизам? Нов правец?

Или единствен...

П.С. Се надевам на консктруктивна и слободна дискусија,поткрепена повеќе со факти и аргументи и актуелни состојби отколку теории и теоретизирање.

До Ravachol:

Не ти треба премногу читање.
Или си за системот или си против.
Ако системот е јасно дефиниран,познат и репресивен,а некој е дел од него во било која област од своето живеење, декларацијата „анархист“,“анархо-ова или она“ не прави никаква разлика.

Проблемот е што Нашиот (анархистички) систем не е секогаш јасно дефиниран, туку само целта- општество без насилна/вештачка хиерархија. И тука завршува. Како да се стигне до целта-е тука почнуваат безброј разлики помеѓу анархистите без разлика од која подбранша се. Кога велам дека треба многу да се чита е дека говориме за општествен систем, односно како сите овие луѓе денес би живееле во подобар "наш" систем. Е за да го знаеш одговорот на ова прашање ти треба многу читање, дискусии, размислување, пракса (редоследот е со интенција)! Како анархист треба да ти биде целта да го смениш системот, но како што се покажало во овие 2000 години системот не се менува се додека луѓето не се сменат. За разлика од Маркс кој верувал дека смена на систем може да дојде кога ќе созреаат материјалните услови, јас верувам дека смена на систем може да дојде кога ќе се вметне идејата во главата на луѓето дека смената е потребна, неопходна, праведна, итн (знам дека многу луѓе различно го толкуваат Маркс и потоа многумина негови бранители се јавуваат да објаснат каде е грешката, но се надевам дека тука нема да биде така...мислам дека точно го интерпретирам Маркс, но и да грешам не е битно; смени го само името Маркс и стави ХУ). Нешто како Inception (да не се сватиме погрешно, не мислам на brainwashing, туку на пропагирање идеја која луѓето ДОБРОВОЛНО ќе ја прифатат). Но за да им ја вметнеш таа идеја треба да имаш спремен систем да се бориш против мејнстрим (неолибералниот-неосоцијалистичкиот систем). Всушност денес живееме во најлошата мешавина од овие два системи. Треба да сме спремни да понудиме алтернатива на правниот систем, на економскиот, на културниот, на политичко-општествениот со еден збор.

Пример - Декларативен анархист.Но плаќа даноци.Дел од тие даноци меѓу другото оди за војската која е присутна во Афганистан каде со средствата платени меѓу другите и од декларативни анархисти војува со цел да опстане окупацијата таму.Бидејќи тоа значи и борбено дејство а тоа повлекува и убивање - дел од парите со кои е платено оружјето кое таму убива е од декларативниот анархист.
А оданочувањето кое е главен извор на финансирање на системот и државата (кои му се декларативни непријатели на декларативниот анархист) се применува без отпор.Значи декларативниот анархист во праксата е дел од државната структура која со својата работа ја поддржува.За неупатените да појаснам дека 50% од све она што го заработува човек оди на даноци,кумулативно гледано.

Ако го земеме примеров и го свртиме на својата глава можат да излезат разни работи. На пример: ако плаќам данок и дел од тие пари одат во здравствениот систем, а здравстевниот систем спаси илјадници мои анархисти пријатели...дали значи тоа дека сум практичар анархист? Или дека овој пат е нешто подобро? Прашањето не е за што одат парите од даноци...туку дали плаќањето е доброволно или не!!! Ако ти влезе некој дома и ти собере сите пари и ти рече на искачање да не се секираш дел од парите ќе вложи за развој на образовниот систем ќе речеш дека тоа е ок? Нормално дека не е. Пљачка си е пљачка без разлика кој ја извршува-индивуда или група индивуи скриени зад инстуцијата која сами си ја создале-државата!
Од друга страна пак, кога зборуваме за декларативни анархисти...Сите сме ако ги земеме твоите примери, бидејќи сите сме дел од државната структура. Дали шеташ по улици кои се државни? Дали се лечиш во државни болници? Каде студираш и учиш основно-во државни институции кои се создадени насилно со украдените пари од сите граѓани (даноците). Но, немаш избор до некаде. Повеќето од луѓето незнаат како да се спротистават на ова-дел од луѓето немаат ни време да мислат на овие проблеми, а дел пак немаат храброст. И мое мислење е дека тука не е прашање за "Ефтино лицемерие". Едноставно државата е премногу јака, а ние сме премногу слаби во моментов(под ние мислам на анархистите и сите оние кои сметаат дека нешто не е во ред со Системот). И ова е факт. Но, ако ова е факт тогаш што ни останува? Под број 1-токму она што го пишав погоре. Образование и ширење на идејата. Но за да се стори ова неопходно е огромна спрема за да можеме да дадеме контра-одговор на секој мејнстрим одговор на општествените проблеми. Затоа ни требаат теоретичари. Како што има проферори по право и адвокати кои го практикуваат правото, односно она што овие првите го збореле, така и мора и ние да делуваме. Преку практика на претходно разработената теоретска основа. Инаку сме слаби. Ова не значи дека поединечно не можеш ништо да направиш. Можеш многу. Можеш да шириш идеи на интернет, да се расправаш на факултет, да користиш секогаш она што е доброволно и да го избегнуваш насилносто и задолжителното (односно да бегаш од држава а да одиш во неформални или приватни инстутиции-не заборавај-верувам во free-market anarchism); да пробуваш да го избегнеш данокот во најголема мера но во законски мерки (работам 4 години во НВО, плаќам само 10 посто годишно персонален данок на доход, не плаќам задолжително пензиско ниту задолжително здравствено); итн итн. Дури можеш и да практикуваш некои од идеите на анархизмот (но, прашањето е каде е границата на она што го практикуваш дека е анархизам или пак обичен криминал; го имам одговорот до некаде на ова прашање но тоа во некој следен пост). Но, сепак многу посилни ќе бидеме ако сме здружени во заедничка теоретски добро разработена платгформа. И во таа платформа мора да имаме филозофи, правници, економисти, луѓе од природните науки, на кратко секаков вид луѓе. Бидејќи е тешко еден човек да ги има знаењата од сите овие науки. И овој форум е одличен почеток за такво нешто. Јас сум понов тука (иако се нарекувам анархист веќе 4-5 години), но гледам дека форумов е добро разработен и има добра посетеност. И тоа е одлично. Тука лежи одлична можност за создавање на една теоретска платформа или пак за добра дискусија на овие прашања. (мислам дека треба почесто и да се постираат идеи како легално да се ПРаКТикува "избегнување од канџите на државата")
п.с. Незнам колку мојов коментар одговара на твоето барање за конструктивна дискусија поткрепена со факти и аргументи, но се обидов накратко да објаснам зошто всушност постои "лицемерие". И во ваква состојба каква што е сега неопходно е теоритизирање, бидејќи теоретизирањето во друг контекст е практика сама за себе.

What I believe' is a process rather than a finality. Finalities are for gods and governments, not for the human intellect." - Emma Goldman

Jas smetam deka anarhizam bez kounizam e haos, a vo haosot nema red i nema kontrola. Tamu site se prepusteni na milosta i nemilosta na haosot a so toa nema ni humanost bidejki humanosta e afirmativno dejstvuvanje kon covekovata egzistencija' Vo haosot ima podednakvi sansi i destrukcijata. Komunizmot ja dva smislata na anarhizmot preku pravilnata i podednakvata raspredelba na resursite. Resursite vo svetot se ograniceni, no ako pravilno se podelat se dovolni da nema materijalno nesrkni i ugneteni lugje. Duri koga bi trebal da biram pomegju cist anarhizam i cist komunizam pretstaveni kako zasebni entiteti bi go izbral komunizmot

Јас не мислам дека анархизмот без комунизам(или друга форма на социјализам) е хаос, ама мислам дека социјализам > индивидуализам.

Инаку, за Ротбард, не знам дали знаеш за постоењето на Анархистички Фронт. Во кратки црти... Тоа е организација на анархист(к)и, која се залага за создавање на бескласно и бездржавно општество, засновано на еднаквост, солидарност, слобода, соработка, екологија и мир, без општествени, економски и почитички хиерархии. И нашата последна дискусија беше баш за тоа, платформа, дали и како/што/зошто/каде/кога, итн... Колку онака, чисто мотивационо, дека нешто се дешава, дека не сме на нула... Башка и го спомна тоа за платформата.

Имам слушнато.Мојот коментар беше само дел од дискусијата што ја водевме. Ми изгледаше несериозно да се одговоара на прашањето Која е алтернативата на судство, полиција итн., во вашиот систем и ти да им кажеш Во нашиот систем ќе нема потреба од овие услуги бидејќи ќе си живееме сите среќно и весело и ќе си рипкаме по ливади. Звучи смешно, несериозно, и доста "религиозно". Само што во вашиот филм Рајската Градина демек ќе ја бидне тука на нашиов свет.
А дали се дешава нешто и во Македонија, тоа знам. Сум бил на неколку ствари, само пак ќе констатирам, за жал, кај нас (а очигледно и ти си сличен, поправи ме ако грешам) анархистите се повеќе комунисти него анархисти. НЕ Е АНАРХИЗМОТ БЕЗДРЖАВЕН СОЦИЈАЛИЗАМ. Анархистите се залагаат и треба да се залагаат за редистрибуција на општествена моќ од насока држава-општество. А не се борат само против "капитализмот". Но, тоа е тоа. Анархистички Фронт со среќа се додека е доброволен и ненасилен! Се спротивно е само-контрадикторно и спротивно на целта која сака да се постигне!
Поздрав

Анархизам не е бездржавен социјализам, анархизам си е анархизам, а анархистички социјализам, е тука веќе има доста сличности и дури може да се сфати како бездржавен социјализам. Јас сум многу насочен и кон анархизам и кон комунизам, иако не негирам дека друга форма на анархизам е возможна. Сметам дека луѓето премногу зависат едни од други за да се грижат толку малку за како се чувствува другиот. Башка и (барем мене) е преубаво чувството кога некому ќе му помогнеш, макар и да не ти возврати тој/таа после. А самиот егоизам го тера човекот да сфати колку зависи од друг човек, а со тоа и да му помогне на истиот. Друга работа, во врска со комунизмот е што сметам дека не треба да постои ниту еден човек на планетава кој што ќе се роди во подобри материјални услови од друг човек бидејќи тука се раѓа нееднаквоста, па од овие две работи, и највеќе заради нив (сепак тоа е во кратки црти) се залагам за комунистичка форма на општество. Од друга страна пак сметам дека општество во кое што некој ми наредува и ми кажува што да правам, и што е добро за мене, а што не, е глупаво, не само глупаво, дури и нападно, гадно, перверзно... Па така доста сум одлучен и во врска со анархизмот. Кога двете ќе ги спојам го добивам тоа што ми треба, а за моќта, тоа и го правиме, ја редистрибуираме назад кај народот, кај што треба и да припаѓа, нели? Колку можеме, нормално, не се бутка систем преку ноќ. Не знам само од кај ти е идејата дека се бориме само против „капитализмот“. Се бориме против злоупотребата на капитализмот, против монетарниот систем, против монополот, корпорациите кои ја злоупотребуваат својата состојба да имаат преголема моќ (Каде што преголемата моќ тежнее кон бесконечност), нееднаквоста, дискриминацијата и слично. Кое име го носи општественото уредување многу малку ми значи мене, поентата е како функционираме во такво општествено уредување. Не ми и гајле дали се вика монархија, диктатура, „демократија“, олигархија, анархија. Поентата е што вистински се крие позади зборот, а не самот збор, или идеолошката замисла, битна е праксата. Премногу! Јас лично сум противник на капиталот, а со тоа и на капитализмот бидејќи креира фиктивна задолженост од постојано накачување на материјалните добра што креира се поголем страв од губење на новостекнатите средства (најчесто поради навика), креирање на преголем, радикален (често и фундаменталистички), неконтролиран егоизам кој е на штета на сите, се поголем простор за отуѓување на луѓето, краен индивидуализам, егоцентричност, себичност, посесивност, а како плус производ на овие доаѓаат и наметнувањето на свој став врз сè друго поради преголемата желба за доминација, со тоа и едноумието, намалување на креативноста и прогресот (во социјална и психичка форма), и слично. Дали денеска живееме во капитализам, или не, не знам, ако сакаш раскажи што е капитализам, а што е ова денеска. Ама како и да е, од книги, филмови и раскажувања, не го сакам сталинизмот ( и сите други форми на диктаторски комунизам), а од пракса не го сакам денешново општество, како и да се вика.

А ,да... За „Но, тоа е тоа. Анархистички Фронт со среќа се додека е доброволен и ненасилен!“
Се разбира Немам запознаено друг алтернативен начин до сега преку кој нема да ја нарушуваме слободата на другите луѓе.

На кратко:
Ме мрзи да влагам сега во дискусија.

Немам запознаено друг алтернативен начин до сега преку кој нема да ја нарушуваме слободата на другите луѓе.

Дозволи да те запознаам: се вика ЗАКОН! Се што сметаш дека е морално и сакаш да го наметнеш на другите преку закон е НАСИЛНО! Така да се што социјализмот како политичка идеологија(не викам дека ти си социјалист-туку само дека така функционираат денешните социјалисти и нивните политички платформи) предлага е НАСИЛСТВО! Бидејќи се што смета дека треба да биде во еден политички систем сака да го спроведе преку ЗАКОН, а бидејќи закон=сила, сака преку СИЛА.
Поздрав, правам пауза малку од форумов-барем до НЕДЕЛА!