s. frojd

decki pred nekoe vreme ja citaf knigata -stravoti i nagonskiot zivot- od sigmunt frojd i imase nekoj 2 strani pisano za anarhizmot opsto kako nekoj fenomen od negof psihoanaliticki aspekt, interesno. ova pisanovo od nego mislam mozi da se najdi i vo drugi knigi, poglavjeto vo koe se nadovrzva za anarhizmot se vika- za svetogledot-. potocno ovie bile predavanja od nego

Убаво би било ако сакаш да ни пастираш линк или пак ако се само две страни да ги прекуцаш(ако сакаш) за да ги има он-лајн. Не дека се' што кажал фројд е релевантно и точно, но убаво е да се има и да се прочита, особено од психоаналитички аспект.

daj ako sakas link posto se skapav od burickanje niz netov

ke go iskucam i ke go ispratam denojve oti sega sum mnogu zafaten

гт, ќе ти помогнам, и онака моментално дремам за џабе на интернет.

„Еден од овие светогледи, на еден начин, е аналоген на политичкиот анархизам, а можеби и произлегол од него. Секако дека и порано имало такви интелектуални нихилисти, но изгледа дека во наши дни им влегла в глава теоријата на релативитетот на модерната физика. Навистина, тие тргнуваат од науката, но умеат да ја доведат до самоуништување, до самоубиство, и‘ наложуваат самата да се повлече откажувајќи се од своите цели. Притоа, често се стекнува впечаток дека овој нихилизам е само привремен став до кој се придржуваат само до завршувањето на таа задача. Кога еднаш ќе се успее да се тргне науката, тогаш на ослободениот простор може да се шири некаков вид мистицизам, или пак стар религиозен светоглед. Според анархистичкото учење, воопшто не постои никаква вистина, никакво сигурно спознание на надворешниот свет. Она што го изнесуваме како научна вистина, сепак е само производ на нашите сопствени потреби кои мораат да се манифестираат под променливи надворешни услови, значи, тоа е повторно само илузија. Во основа, ние го наоѓаме само она што ни е потребно, го гледаме она што сакаме да го видиме. Поинаку не можеме. Бидејќи отпаѓа мерилото на вистината, мерилото на поклопување со надворешниот свет, тогаш сосема е сеедно на кои сфаќања сме приврзаници: сите тие се подеднакво вистинити и подеднакво лажни. И никој нема право друг да обвинува за заблуда.

За еден сознајно-теориски дух може да претставува искушение да ги испита патиштата и софизмите со чија помош анархистите успеваат од науката да изнудат такви конечни резултати. Веројатно дека притоа се наишло на ситуации слични на оние што можат да се изведат од познатиот пример - еден христијанин вели: „Сите христијани лажат“ итн. Но не сум расположен ниту способен подлабоко да се впуштам во тој проблем. Можам да кажам само толку дека анархистичкото учење звучи надмоќно само додека се однесува на сфаќањето за апстрактните нешта; тоа изневерува при првиот чекор во практичниот живот. Но постапките на луѓето се водени од нивните сфаќања и знаења, а истиот научен дух размислува за градбата на атомот или за потеклото на човекот и создава план за конструкција на некаков голем мост. Ако навистина би било сеедно што мислиме, ако не би постоеле вистинските сознанија кои меѓу нашите многубројни сфаќања се одликуваат со тоа што се поклопуваат со реалноста, тогаш би можеле да градиме мостови од картон исто како и од камен, на болниот би можеле да му инјектираме еден декаграм наместо еден сантиграм морфин, а за наркоза можеме да употребиме солзавец наместо етер. Но и интелектуалните анархисти енергично би го отфрлиле таквиот вид практична примена на нивната теорија. “

fala ti seks objektu

fala seksi:)

Ironijava ti ubiva

Vo vojnata gragjaninot kako poedinec mozhe so uzhas da se ubedi vo ona na shto odvreme navreme pomisluva i vo mirot, a toa e deka drzhavata mu gi ima zabraneto loshite raboti, no ne za da gi ukine, tuku za samata da stekne monopol vrz istite, kako vrz solta ili vrz tutunot.

Sigmund Frojd (1915)